ὁρῶσ' — ὁρῶσα , ὁράω Inscr. destombeaux des rois pres part act fem nom/voc sg (attic epic doric ionic) ὁρῶσι , ὁράω Inscr. destombeaux des rois pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) ὁρῶσι , ὁράω Inscr. destombeaux des rois pres subj act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
видимыи — (326) прич. страд. наст. 1.Видимый; доступный зрению, наблюдению: вди||го вл҃дкы не бо˫а сѩ. ко невидимааго оубоить сѩ. Изб 1076, 46 46 об.; бѣаше бо по истинѣ чловѣкъ б҃жии. свѣтило въ вьсемь мирѣ видимоѥ. ЖФП XII, 42а; и сн҃ви б҃жию… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
видѣти — ВИ|ДѢТИ (видѣти6000), ЖОУ, ДИТЬ гл. 1.Видеть, воспринимать зрением: мь||глоу видѩть [пьяницы] въ очию и оутапаѭть. (βλέπουσι) Изб 1076, 266 266 об.; Врата небесьнаѩ възьмѣтесѩ видѩще. двьрь вышьнѩаго. въходѩщоу съ славою. Стих 1156 1163, 98;… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
глѧдати — ГЛѦДА|ТИ (39), Ю, ѤТЬ гл. 1. Глядеть, смотреть: с҃тыи николае весело глѩда˫аи рече къ немѹ ЧудН XII, 75б; чл҃вкъ въ лице глѩдаѥть. а б҃ъ ср҃дце видить. СбТр ХІІ/ХІІІ, 117 об.; на позорища приходѩ(т) і ігры глѩдають. КР 1284, 27в; и гл҃ть ѥмѹ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
LAICI — vide supra, in voce Clerici. Item infra, Narthex, Navis. Sed et Laici, in Monasteriis dicuntur, qui vulgo Conversi, Oblati, Donati; de quibus vide Haeften. Disquisttion. Monasticar. l. 3. tract. 1. disquis. 8. et Menard. ad Concardiam Regular. p … Hofmann J. Lexicon universale
ευβίοτος — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Ο μάρτυρας. Συνελήφθη στα χρόνια του Μαξιμιανού, βασανίστηκε και απελευθερώθηκε με τη φήμη της έλευσης του Μεγάλου Κωνσταντίνου στην Ανατολή. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Δεκεμβρίου. 2. Ο μάρτυρας.… … Dictionary of Greek
προσαυγάζω — Α 1. βλέπω προς κάποιον ή προς κάτι («Σπιλάς... πόντον προσαυγάζουσα», Λυκόφρ.) 2. λάμπω πάνω σε κάποιον («λίθους ἥδιστον προσαυγάζοντας τοῑς ὁρῶσι», Ιώσ.) 3. στίλβω, αστράφτω («ἱστία ποικίλως προσαυγάζοντα», Φιλόστρ.) 4. υφίσταμαι μαρτύριο,… … Dictionary of Greek
προτελευτώ — προτελευτῶ, άω, ΝΑ πεθαίνω πρωτύτερα («ὁρῶσι τοὺς γενεαῑς πολλαῑς τῆς ἑαυτῶν γενέσεως προτελευτηκότας», Διόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + τελευτῶ (< τελευτή «τέλος ζωής, φυσικός θάνατος»)] … Dictionary of Greek